جنگ نرم با چاشنی تفریح!
يكشنبه, ۱۵ بهمن ۱۳۹۱، ۱۰:۱۷ ق.ظ
خیلی از ما، از جنگ نرم چیزیایی رو انتخاب کردیم که واسمون راحت تر و سرگرم کننده تر بود ، خواستیم هم بجنگیم هم یه تفریح کنیم به خاطر همین وارد جبهه اینترنت بازی و سینمابازی و ژستای منتقدانه فیلم شدیم
اما به نظرم 30 سال دیگه ضررش رو میبینیم که جبهه های بزرگ تر و سخت تر و بدون تفریحی مثل درس و دانشگاه و تحول در علوم انسانی و نظریه پردازی رو ول کردیم به امون خدا!
با نظرت هم موافقم هم مخالف.
موافقم از این نظر که واقعاً راحت طلبیم و اینا.
مخالفم از این نظر که : سینمابازی اصلنم جبهه آسونی نیست و به نظر من الآن تو این دوره زمونه از نظر اهمیت هیچ از حوزه هایی مثل تحول علوم انسانی و اینا کم نمیاره. اگه ما واقعاً وارد این حوزه بشیم و بتونیم یه چیزی از خودمون در کنیم (فیلمی فیلمنامه ای) خیلیم عالیه! ولی ما چون نمیخوایم زحمت بکشیم، وقتی وارد حوزه سینما میشیم سریع میریم سراغ نقد که هیچ زحمتی نداره و تولیدی هم نداره. وگرنه اگه بچه حزب اللهیا میرفتن سراغ سینما و از توشون پنج تا فیلمنامه نویس هم درمیومد، دیگه چی از این بهتر؟! ولی متاسفانه از تومون فیلمنامه نویس و کارگردان درنمیاد.
البته یه نکته هم بگما: هر کس باید به استعداد خودش نگاه کنه و بعد تکلیفش رو به دست بیاره. بعضیا استعدادشون تو حوزه علوم عقلی و پژوهش و ایناس اینا وظیفه دارن برن سراغ درس و دانشگاه. بعضیا هم استعداد هنری دارن اینا وظیفه دارن برن سراغ هنر. بله دیگه حرفی نموند. این پست کوتاه تو همچین نظر درازی میطلبید!