آدمی از قعر دوران...

حقیقتش دیدم چند وقت پست جدید نداشتم گفتم درباره جنگ و علل و نتایجش بنویسم،هر چی فکر کردم دیدم به دلم نمی نشست تا اینکه بین کتابهام نگاهم به «منشور روحانیت» افتاد با خودم گفتم:« چون که صد آمد نود هم پیش ماست» پس همین مطلب زیر شد پست جدیدم(اعتراف می کنم نزدیک بود اشکم در بیاد حالا نمی دونم تو هم اینجور میشی یا نه!)

«.... هر روز ما در جنگ برکتی داشته ایم که در همه صحنه ها از آن بهره جسته ایم.ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده ایم،ما مظلومیت خویش و ستم متجاوزان را در جنگ به جهان ثابت نموده ایم، ما در جنگ پرده از چهره تزویر جهان خواران کنار زدیم.ما در جنگ دوستان و دشمنانمان را شناختیم ، ما در جنگ به این نتیجه رسیدیم که باید روی پای خودمان بایستیم، ما در جنگ ابهت دو ابر قدرت شرق و غرب را شکستیم، ما در جنگ ریشه های انقلاب پر بار اسلامی مان را محکم کردیم ، ما در جنگ حس برادری و وطن دوستی را نهاد یکایک مردمانمان بارور کردیم، ما در جنگ به مردم جهان خصوصاً مردم منطقه نشان دادیم که علیه تمامی قدرتها و ابر قدرتها سالیان سال می توان مبارزه کرد، جنگ ما کمک به افغانستان را به دنبال خواهد داشت،جنگ ما فتح فلسطین را به دنبال خواهد داشت،جنگ ما موجب شد تا تمامی سردمداران نظامهای فاسد در مقابل اسلام احساس ذلت کنند ، جنگ ما بیداری پاکستان و هندوستان را به دنبال داشت........

ما در جنگ برای یک لحظه هم نادم و پشیمان از عملکرد خود نیستیم.راستی مگر فراموش کرده ایم که ما برای ادای تکلیف جنگیده ایم و نتیجه فرع آن بوده است؟ملت ما تا آن روز احساس کرد که توان و تکلیف جنگ دارد به وظیفه خود عمل نمودو خوشا به حال آنان که تا لحظه آخر هم تردید ننمودند،آن ساعتی که مصلحت بقای انقلاب را در قبول قطعنامه دید و گردن نهاد باز به وظیفه خود عمل کرده است،آیا از اینکه به وظیفه خود عمل کرده است نگران باشد؟

نباید برای رضای چند لیبرال خود فروخته در اظهار نظرها و ابراز عقیده ها به گونه ای عمل کنیم که حزب الله عزیز احساس کند که جمهوری اسلامی دارد از مواضع اصولیش عدول می کند.تحلیل این مطلب که جمهوری اسلامی ایران چیزی به دست نیاورده وو نا موفق بوده است آیا جز به سستی نظام و سلب اعتماد مردم منجر نمی شود؟!

 تاخیر در رسیدن به همه اهداف دلیل نمی شوئد که ما از اصول خود عدول کنیم.همه ما مامور به ادای تکلیف و وظیفه ایم نه مامور به نتیجه.....»

بخشی از پیام حضرت امام راحل(قدس سره الشریف) به روحانیون سراسر کشور(معروف به منشور روحانیت)-3/12/67